DNA liegt niet is de tweede Sue Swanson detectiveroman. Deze detectives zijn geen science fiction, maar bewegen zich op het raakvlak van wetenschap en misdaad, verteld vanuit het perspectief van een Engelse wetenschappelijke consulent die in Duitsland woont. Wanneer het verhaal begint is Sue Swanson blij met een nieuw project te kunnen starten: ze gaat een boek schrijven over forensische onderzoeksmethoden. Echter, twee recente moordzaken vragen om haar aandacht, want het lijkt erop dat er iets mis is met het DNA bewijs bij deze zaken. Met tegenzin begint ze aan een eigen onderzoek om te verklaren wat hier achter zit, terwijl haar huwelijk in zwaar weer belandt en de moordzaken steeds grotere kringen trekken. Uiteindelijk raakt haar leven behoorlijk uit balans.

ISBN: 978-1519585929
Paperback, 216 bladzijden
Uitgever: CreateSpace Independent Publishing Platform
Datum eerste uitgave: 14 December 2015

DNA liegt niet is als Ebook te koop bij Amazon.nl en bij bol.com
en te verkrijgen als paperback bij Amazon.com , bij Amazon.co.uk of bij Amazon.de.

Of gebruik het contact formulier om het boek direct bij de auteur te bestellen, onder vermelding van naam, leveradres (binnen Europa) en Email adres. Betaling volgt na levering per Paypal of per bank overschrijving. Deze service is niet voor Ebooks beschikbaar.

Het is Sue Swanson weer gelukt: ze lost een misdaad op terwijl ze geen detective is, op eigen houtje en met haar eigen methodes. Pakkend, grappig en spannend.

Een lezer vertelde me: "Ik kon het boek niet neerleggen!"

Uit het boek:
    Uit frustratie beukte ik op de machines met extra kracht. De ritmische bewegingen van mijn ledematen brachten me langzaam tot rust. Ik had mijn best gedaan om Monica te helpen; meer kon ik niet doen en het incident dat tot haar gedwongen vertrek bij het Forensisch Instituut had veroorzaakt zou haar niet beletten een andere baan te vinden. Stop je verantwoordelijk te voelen, Sue! Terwijl ik de kilometers weg fietste op de hometrainer als onderdeel van mijn training vroeg ik me af waarom ik dit niet uit mijn gedachten kon verbannen. Was het echt de toekomst van een jonge analiste waar ik bezorgd over was? Of was het omdat een inconsistentie in een forensisch bewijs schaamteloos werd genegeerd? Dat laatste, natuurlijk. Ik was gefrustreerd dat iemand in de positie van Gottfried Kazinski zichzelf een dergelijke slordigheid kon toegestaan. Dat ging tegen alles in waar ik in geloofde: precisie, verantwoordelijkheid, reproduceerbaarheid, betrouwbaarheid. Het was om deze reden dat ik het er niet bij kon laten.